The end

Dag 22 – 2 maart 17

De laatste dag. Onze reis zit er bijna op.
Vanochtend werden we wakker gefloten door een heleboel vogels. We hadden een goed ontbijt (pannenkoeken, ja echt waar) en kort erna vertrokken we.
Op weg naar Kampala! Maar tussendoor een stop bij het park waar er neushoorns zijn. Tientallen jaren geleden was er geen neushoorn meer te vinden in Oeganda door stroperij. Er zijn toen een aantal neushoorns uit Kenia gekomen en er is een fokprogramma gestart. We waren een uur onderweg en toen kwamen we aan bij het park waar de neushoorns zijn. Ze worden met uitsterven bedreigd en in het park waar zij leven worden ze continue bewaakt. De sokken gingen weer aan in de sandalen, lange broek aan want we gingen gewoon door de natuur lopen met een ranger, op zoek naar de neushoorns. In het park wonen/leven nu 19 neushoorns. Veel zijn hier geboren, een paar komen uit Kenia en een paar uit Amerika. Binnen tien minuten hadden we de eerste groep van 4 neushoorns gespot. Ze lagen in de schaduw tussen de bosjes. Dit doen ze altijd overdag, het zijn blijkbaar hele luie dieren. We stonden op nog geen 10 meter afstand van ze. Wat gaaf! En wat zijn het ontzettend grote dieren. Heel gaaf om te zien. Omdat ze zo in de bosjes lagen konden we niet heel goed zien en was foto’s maken wat lastiger dus stelde de ranger voor om verder door te lopen en naar andere neushoorns te gaan en ze beter te bekijken. Na een flinke wandeling door een soort van savanne van een half uur kwamen we aan bij 2 rangers (die waren daar op de fiets gekomen, zie je het al voor je?) die de 2 neushoorns bewaken. Het was een moeder met een kalf, van bijna 1 jaar oud. Wat een uniek moment! Echt ontzettend gaaf. Beide neushoorns stonden en volgens de ranger was dit erg uniek om te zien. Neushoorns liggen overdag alleen maar en gaan ’s avonds lopen en grazen.
We stonden echt zo dichtbij! En ze deden niets. We hebben ze prachtig op de foto’s gekregen en echt even een tijdje naar ze staan kijken en genieten.
Wat een complete safari hebben we! Ons geluk kan niet op.
Na een goede uitleg van de ranger liepen we weer terug. Hop weer de auto in, er staat ons nog flinke rit te wachten. Na dik drie uur rijden kwamen we weer aan in Kampala en poe wat een drukke stad weer. Ik merkte gelijk weer dat Kampala niet mijn ding is. Soroti is leuker, gezelliger.
Op dit moment zijn we weer in het guesthouse in Kampala waar we onze eerste nacht hebben geslapen. Nog even avondeten en daarna met de auto en toch een hoop koffers weer terug naar het vliegveld, terug naar Nederland.
Wat een geweldige, bijzondere reis hebben we gehad! Er zijn eigenlijk geen woorden voor te vinden en moeilijk te omschrijven. We hebben het ontzettend naar ons zin gehad, iedereen. Het was gezellig, bijzonder, heftig, hard werken en genieten. Life changing, again.
3 weken later, 3000 foto’s verder, het rondje Oeganda is gedaan. 3500 mensen geholpen. Geslapen tussen local mensen, onze behoeftes gedaan boven een stinkend gat. We hebben zoveel meegemaakt. Onbeschrijfelijk.
Bij deze sluit ik deze reisblog weer af. Over een halve dag zijn we weer in Nederland, eigenlijk willen we er niet aan denken, we willen niet terug. Het is hier zo fijn!
We hebben prachtige herinneringen gemaakt, die we voor altijd zullen koesteren. En wanneer we hier weer zullen zijn? We will see. Dat we hier terug komen is 1 ding wat zeker is.

Bedankt allemaal voor het lezen en het meebeleven van onze reis!

Liefs!