Hope for a better future - donderdag 11 december - Reisverslag uit Soroti, Oeganda van Naomi Petersen - WaarBenJij.nu Hope for a better future - donderdag 11 december - Reisverslag uit Soroti, Oeganda van Naomi Petersen - WaarBenJij.nu

Hope for a better future - donderdag 11 december

Blijf op de hoogte en volg Naomi

15 December 2014 | Oeganda, Soroti

Ha allemaal,

Donderdag, de dag dat we een kijkje gingen nemen bij het project van Pastor Sam. Na heerlijk geslapen te hebben en rustig aan hebben gedaan werden we om elf uur opgehaald door Sam. Pastor Sam is een bijzonder persoon.  Een echte Afrikaan, die wel een beugel had kunnen gebruiken.. Maar achter dat zit meer. Hij blijkt gestudeerd te hebben in Amerika, was het aanspreekpunt van verschillende stammen in Oeganda en is hartstikke slim. Hij is ook Pastor geweest in veel verschillende districten en dorpen. Ook zet hij dus projecten op om de maatschappij te helpen. Wat ook grappig is, is dat hij  de enige Afrikaan is die op tijd komt. Zelfs nog eerder. Tien voor elf stond de auto al voor. We reden eerst naar het ziekenhuis van dokter Ronald want hij ging ook weer mee. Die gaat ook overal mee naar toe. Maar hij had nog patiënten dus moesten we wachten.  En wachten kan hier lang duren en daar hadden we niet zo'n zin in. Dus gingen we boodschappen doen. Zo kon Ronald mooi zn patiënten doen en wij de boodschappen.  Pastor Sam bracht ons eveb in het centrum en zou een uurtje later er weer staan. Nou daar gingen we. De markt op en vers fruit halen. En ja de eerste souvenirs werden gekocht! Na een uur in de drukte van het centrum stond Sam klaar met de auto en gingen we bij huis even de spullen dumpen en door naar Ronald. Die was gelukkig ook klaar dus konden we gelijk verder. Ook stapte er nog iemand in die de opzichter van het project is. Op een heerlijk hobbelende weg met de ergste bobbels tot nu toe gingen we naar de village. Het was ongeveer een uurtje rijden en onderweg kwamen we natuurlijk vanalles tegen. De cashewnoten bomen, die staan hier gewoon langs de weg, dorpjes waar markt was en dus hartstikke druk. Je verveelt je nooit hier in de auto.  Na een uur waren we aangekomen en werden we jubelend verwelkomd. Het project van Sam is een jongeren project. Alle jongeren zijn of verstoten jongeren of jongeren die in het criminele circuit terecht zijn gekomen. Hij heeft deze jongeren 6 maanden les gegeven over vanalles. Hoe ze vrede kunnen houden in een dorp, hoe ze zichzelf kunnen onderhouden, les in hygiëne en ze hebben geleerd over geiten. Zo heeft hij verschillende jongeren gevormd tot een eigen dorp. En zo kunnen ze zichzelf en hun omgeving onderhouden en de vrede bewaren. We mochten plaatsnemen in de nieuwe geitenstal. Een mooie nieuwe hut. Deze hebben ze zelf gemaakt voor de geiten die in januari komen. En met die geiten kunnen ze zichzelf weer onderhouden en er geld mee verdienen. Dit ook dankzij de kennis die ze nu hebben over geiten. Samen met een groep van ongeveer 15/20 jongeren zaten we in de geitenstal en stelde iedereen zich voor. Iedereen heeft een eigen taak in het dorp en is hier hartstikke  trots op. Ze hadden speciaal voor ons een lied en toneelstuk voorbereid. Het zingen was prachtig en het toneelstuk was geweldig. Ze zaten helemaal in hun rol en een van de mensen speelde de muzungu (blanke) en dat was hilarisch om te zien. En als kers op de  taart kregen we weer eten aangeboden. Het liefst zou ik het ze weer terug geven want zelf hebben ze weinig te eten,  maar het hoort erbij dus dan nemen we maar weer een bordje rijst. Ze hadden gelukkig ook een bordje met heerlijke nootjes, die gingen er wel in! Maar naast de rijst stond een bord met groene pudding. Atap heet dat. En als je er een stuk af haalt zie je dat gewoon niet, het lijkt alsof het er weer aan groeit. En het smaakt naar behangplaksel zeggen ze. Nou dat laat ik liever staan. Maar Sam en Ronald schepten er vrolijk een stuk van op.  Na het eten  was het ook weer tijd om te gaan. Maar voordat we gingen bestelden we  nog 4 kilo nootjes.  De nootjes waren zo lekker dat we ze ook mee naar Nederland willen nemen. Dus voor 10 000 shilling hadden we 4 kilo geroosterde pinda's.  Dat is zo'n 3 euro!! Niet te geloven hè.  Ze moesten ze nog wel branden dus Pastor Sam zou ervoor zorgen dat we die in de aankomende dagen zouden krijgen. Na een uurtje rijden waren we weer thuis. Het was leuk om het project te zien en het is zeker een goed project! Er zijn nu zo'n 50 jongeren die meedoen en dorpen vormen. Zij helpen ook weer andere mensen in nabij gelegen dorpen en houden de rust en vrede in stand. Het gebied waar zij wonen is namelijk niet altijd zo geweest en er was vroeger een stuk meer criminaliteit.  Nu is dat een stuk afgezakt en hebben de jongeren daar weer een toekomst. Respect voor Pastor Sam die dit helemaal alleen heeft opgezet!

Morgen staat dan toch echt de laatste outreach op het programma. Terug naar Richard en Amouria om de laatste mensen te helpen. Ook gaan we langs de oude vrouwen die we vorige week hadden gezien om hen medicijnen te geven. Een drukke dag weer maar we gaan er tegenaan!

Groetjes!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Naomi

Actief sinds 20 Okt. 2014
Verslag gelezen: 353
Totaal aantal bezoekers 23521

Voorgaande reizen:

09 Februari 2017 - 03 Maart 2017

Weer naar Oeganda!

28 November 2014 - 19 December 2014

Oeganda!

Landen bezocht: