Nutridrink - Outreach 4
Door: Naomi
Blijf op de hoogte en volg Naomi
18 Februari 2017 | Oeganda, Kotido
Dag 10 - 18 feb 17
Onze laatste outreach in het Karomodja gebied. Vandaag zou onze driver Mozes eerst de dokters en medicijnen naar de plek van de outreach brengen en ons daarna ophalen. Zodat als we er zouden zijn gelijk konden beginnen. Daardoor hebben we een relaxte ochtend gehad want we werden pas om half 10 opgehaald. Hier in Afrika gaat niets snel of op tijd. Onderweg moesten we eerst langs een medical centre om wat tafels op te halen en de verbandmiddelen uit Nederland daar af te geven. We keken in hun voorraadkast, we verbaasden ons. Er lag gewoon helemaal niets. We hadden een grote tas vol verbandmiddelen (naalden, verbandrollen, pleisters etc.) De zuster die het in ontvangst nam keek haar ogen uit. Alle spullen waren van harte welkom en ook hard nodig. Na het inladen van de tafels en stoelen op het dak stonden ook ineens een paar nurses klaar om in te stappen. Alleen wij wisten van niets dat zij ook mee moesten. Maar goed, het zij zo. Bij de plek van de outreach aankomen was het grootste deel al geregeld. We zaten in een kerkgebouw en alles (dokters, bloeddrukmeten, lab en medicijnen) waren in het gebouw. De inschrijving was buiten en voor de open deur stond de rij van mensen te wachten op een teken dat ze naar binnen mochten.
Door wat miscommunicatie en wat inbreng van de DHO (district health officer) waren er ineens meer verpleegkundigen en ook een verpleegkundige voor het lab. Hier waren wij als team een beetje ontstemd over, want wij hadden heel duidelijk gemaakt dat Gerben en ik het lab zouden doen, zodat we geld konden besparen. Maarja hier gaat het af en toe wat anders en je doet er weinig aan. Uiteindelijk ben ik samen met de Afrikaanse verpleegkundige het lab gaan doen en Gerben hielp orde houden in de zaak en meer overzicht/duidelijkheid te brengen in de apotheek omdat het daar altijd spaak loopt. Ook deze outreach hadden we weer HIV testen bij ons.
De inschrijving was al in volle gang en we gingen weer aan de slag zoals elke outreach. De dokters schreven bij alle kleine kinderen en hele oude mensen de bijvoeding voor en gaven ieder dan 3 flesjes. Op een gegeven moment was het rustig bij het lab en ben ik wat rond gaan lopen en foto’s gaan maken. Aart was op dat moment vitamine C tabletjes aan iedereen aan het uitdelen. Alle mensen namen hem braaf in, wel werd iedereen wat onrustiger toen ze doorhadden dat hij wat uitdeelden. We hadden voor deze outreach veel bijvoedingflesjes bij ons en op een gegeven moment zagen we dat we nog wat overhadden. Toen zijn Aart, Debbie en ik buiten op de hoek gaan zitten en ieder kind waarvan we dachten dat hij/zij het nodig had flesjes op laten drinken. Ontzettend mooi op te doen. Ze leken het erg lekker te vinden! Nu hadden ze in ieder geval weer iets in hun maagje. Je weet nooit wanneer ze weer iets krijgen. Vanavond? Misschien morgen pas weer. Ieder extra’s kunnen ze hard gebruiken.
Op een gegeven moment, toen de outreach op zijn einde liep, kwamen we erachter dat we nog 3000 tabletjes vitamine C en veel multivitamines over hadden en zijn wij als team in een hele korte tijd heel veel envelopjes gaan maken met tientallen tabletjes vit C en voor de ouderen een strip multivitaminen. In een kwartier haddden we tientallen envelopjes gemaakt (hier doen de Afrikaanse zusters denk ik wel een uur over ;) ) en zijn we dit buiten gaan uitdelen. Vitamines kunnen de mensen hier goed gebruiken. Het uitdelen bracht wel wat chaos. Want als ze merken dat ze wat krijgen dan willen ze zoveel mogelijk krijgen, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Niet zonder slag of stoot hebben we aan iedereen een envelopje kunnen geven. Nu maar hopen dat ze niet alles in een keer opeten ;)
Op een gegeven moment zat de outreach erop. Nu alle medicijnen nog inpakken. Dit keer hielpen wij als team hier mee, om wat meer Nederlandse orde erin te krijgen. Ineens pasten er veel meer medicijnen in een doos ;) Mozes bracht vast de eerste groep dokters/verpleegkundigen terug naar de stad.
Rond het avondeten waren we weer terug bij het guesthouse. Lekker een douche, want vies word je wel van zo’n outreach en daarna weer lekker local avondeten buiten aan de tafel in het donker. Wij allemaal met ons hoofdlampje op, schitterend gezicht om te zien. Lekker knus ;)
Morgen vroeg eruit! De rit terug naar Soroti staat op de planning. En stiekem kijken we er allemaal een beetje tegenop.
Liefs!
Onze laatste outreach in het Karomodja gebied. Vandaag zou onze driver Mozes eerst de dokters en medicijnen naar de plek van de outreach brengen en ons daarna ophalen. Zodat als we er zouden zijn gelijk konden beginnen. Daardoor hebben we een relaxte ochtend gehad want we werden pas om half 10 opgehaald. Hier in Afrika gaat niets snel of op tijd. Onderweg moesten we eerst langs een medical centre om wat tafels op te halen en de verbandmiddelen uit Nederland daar af te geven. We keken in hun voorraadkast, we verbaasden ons. Er lag gewoon helemaal niets. We hadden een grote tas vol verbandmiddelen (naalden, verbandrollen, pleisters etc.) De zuster die het in ontvangst nam keek haar ogen uit. Alle spullen waren van harte welkom en ook hard nodig. Na het inladen van de tafels en stoelen op het dak stonden ook ineens een paar nurses klaar om in te stappen. Alleen wij wisten van niets dat zij ook mee moesten. Maar goed, het zij zo. Bij de plek van de outreach aankomen was het grootste deel al geregeld. We zaten in een kerkgebouw en alles (dokters, bloeddrukmeten, lab en medicijnen) waren in het gebouw. De inschrijving was buiten en voor de open deur stond de rij van mensen te wachten op een teken dat ze naar binnen mochten.
Door wat miscommunicatie en wat inbreng van de DHO (district health officer) waren er ineens meer verpleegkundigen en ook een verpleegkundige voor het lab. Hier waren wij als team een beetje ontstemd over, want wij hadden heel duidelijk gemaakt dat Gerben en ik het lab zouden doen, zodat we geld konden besparen. Maarja hier gaat het af en toe wat anders en je doet er weinig aan. Uiteindelijk ben ik samen met de Afrikaanse verpleegkundige het lab gaan doen en Gerben hielp orde houden in de zaak en meer overzicht/duidelijkheid te brengen in de apotheek omdat het daar altijd spaak loopt. Ook deze outreach hadden we weer HIV testen bij ons.
De inschrijving was al in volle gang en we gingen weer aan de slag zoals elke outreach. De dokters schreven bij alle kleine kinderen en hele oude mensen de bijvoeding voor en gaven ieder dan 3 flesjes. Op een gegeven moment was het rustig bij het lab en ben ik wat rond gaan lopen en foto’s gaan maken. Aart was op dat moment vitamine C tabletjes aan iedereen aan het uitdelen. Alle mensen namen hem braaf in, wel werd iedereen wat onrustiger toen ze doorhadden dat hij wat uitdeelden. We hadden voor deze outreach veel bijvoedingflesjes bij ons en op een gegeven moment zagen we dat we nog wat overhadden. Toen zijn Aart, Debbie en ik buiten op de hoek gaan zitten en ieder kind waarvan we dachten dat hij/zij het nodig had flesjes op laten drinken. Ontzettend mooi op te doen. Ze leken het erg lekker te vinden! Nu hadden ze in ieder geval weer iets in hun maagje. Je weet nooit wanneer ze weer iets krijgen. Vanavond? Misschien morgen pas weer. Ieder extra’s kunnen ze hard gebruiken.
Op een gegeven moment, toen de outreach op zijn einde liep, kwamen we erachter dat we nog 3000 tabletjes vitamine C en veel multivitamines over hadden en zijn wij als team in een hele korte tijd heel veel envelopjes gaan maken met tientallen tabletjes vit C en voor de ouderen een strip multivitaminen. In een kwartier haddden we tientallen envelopjes gemaakt (hier doen de Afrikaanse zusters denk ik wel een uur over ;) ) en zijn we dit buiten gaan uitdelen. Vitamines kunnen de mensen hier goed gebruiken. Het uitdelen bracht wel wat chaos. Want als ze merken dat ze wat krijgen dan willen ze zoveel mogelijk krijgen, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Niet zonder slag of stoot hebben we aan iedereen een envelopje kunnen geven. Nu maar hopen dat ze niet alles in een keer opeten ;)
Op een gegeven moment zat de outreach erop. Nu alle medicijnen nog inpakken. Dit keer hielpen wij als team hier mee, om wat meer Nederlandse orde erin te krijgen. Ineens pasten er veel meer medicijnen in een doos ;) Mozes bracht vast de eerste groep dokters/verpleegkundigen terug naar de stad.
Rond het avondeten waren we weer terug bij het guesthouse. Lekker een douche, want vies word je wel van zo’n outreach en daarna weer lekker local avondeten buiten aan de tafel in het donker. Wij allemaal met ons hoofdlampje op, schitterend gezicht om te zien. Lekker knus ;)
Morgen vroeg eruit! De rit terug naar Soroti staat op de planning. En stiekem kijken we er allemaal een beetje tegenop.
Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
