Monkey Madness

Dag 21 – 1 maart 17

De wekker ging vroeg en het ritueel van gisteren herhaalde zich weer. Ontbijt ophalen, gauw de auto in en naar de pont. We waren vanochtend zo op tijd dat we als eerste bij de pont aankwamen en dat zelfs de bestuurder van de pont er nog niet was. Terwijl we wachtten hadden we het eerste wild al gespot. We hoorden het geknor van de nijlpaarden en aan de rand van het water zat een krokodil iets te eten. Het begint goed! Het water weer over, de bus in en gaan! En het geluk hield niet op. We waren net 5 minuten op de savanne, de zon kwam net op en we zagen al erg dichtbij een kudde olifanten. Je gelooft het niet. Er zaten zelfs een paar hele jonkies tussen. Wat een geluk! Geweldig!
Vandaag was de dag van de zoektocht naar het luipaard. Die stond erg hoog op ons lijstje; het is zo’n bijzonder dier, zo moeilijk om te vinden en als hem zouden zien zouden we de Big 5 compleet hebben! We reden een andere route dan gisteren. Een erg mooie route en vandaag was het gelukkig niet zo bewolkt als gisteren is, maar lekker zonnig. Echt genieten om te staan op de stoelen en met je hoofd boven het dak. Wind door je haren en zon op je gezicht. We genieten met z’n allen optimaal.
We zagen weer veel van de gebruikelijke dieren; buffels, gazelles, antilopes, everzwijnen. Die zagen we zoveel dat ze iets minder bijzonder zijn en er ook niet meer voor stoppen. Na een stuk rijden begon Gerben ineens te schreeuwen; hij zag hyena’s. De auto werd stil gezet en wat we toen zagen was niet te geloven. Een groep hyena’s die samen een verse prooi aan het eten waren. We zagen het vlees en het bloed goed door de verrekijker. Het leek wel of we in een aflevering van Animal Planet of National Geografic waren beland! Dit was iets waar je alleen maar op hoopt en nu zagen we het live. Op een gegeven moment gingen degene die verzadigd waren weg en kwamen er van alle kanten andere hyena’s aan om ook van het eten te eten. Wat een gaaf tafereel om te zien. We vervolgden onze weg weer, op zoek naar de luipaard. We reden door gebieden heen waar de luipaard graag zit en zochten in alle bomen die we zagen. Maar helaas we hebben deze safari geen luipaard gespot. Wel kwamen we redelijk aan het einde van de rit weer een grote groep giraffes tegen, heel erg dichtbij. Wat blijft dat toch prachtig om te zien.
Vlak voordat we weer bij de pont waren reden we nog langs een ruïne. Dit was vroeger het grootste hotel/safari lodge van het park geweest. Met uitzicht op de Nijl en zelfs een zwembad. Maar dit is lang geleden afgebrand en niets meer mee gedaan. Het leek wel een kleine spookstad, zelfs het zwembad was nog intact maar helemaal verwilderd. We stonden even stil om er naar te kijken en wat zagen we toen; weer een hyena! Die zat in het gebouw en was op nog geen 5 meter afstand van ons. Ik blijf het zeggen, wat hebben we een geluk!
Terug bij de pont weer naar Red Chili, even snel lunchen en daarna een toch van 1,5 uur. Die heeft iedereen ongeveer slapend doorgebracht ;)
Toen kwamen we aan bij Budungo, het bedrijf waar we mee het bos/regenwoud in gaan om te zoeken naar chimpansees. Eerst even de juiste outfit aan; sokken in sandalen, lange broek, petten/doeken op ons hoofd en camera’s paraat. We moesten ons opsplitsen in 2 groepen en gingen per 4 met een gids mee. Onze gids heette Saturday (echt waar!). we liepen door het woud en al snel hoorden we de eerste apengeluiden. Wat een spannend gevoel! Na drie kwartier lopen hadden we de eerste chimpansees gespot. Wauw wat gaaf! We zagen ze hoog in de bomen zitten en van boom naar boom gaan. Hier kwamen we ook weer samen met de rest van onze groep. Uiteindelijk zijn we 3 uur in het woud geweest en zijn we een dik uur bij de chimpansees geweest. Na de eerste chimpansees liepen we wat verder en voordat we het wisten zaten we midden in hun groep (deze groep chimps was 120 chimps groot). Van alle kanten hoorde we apengeluiden; gillen, krijsen, schreeuwen! Overal zagen we chimps. Op de grond, halverwege de bomen en hoog in de bomen. We hebben zelfs meerdere keren een moeder met een kleintje gezien. Heel schattig! Op een gegeven moment kwam van links (ongeveer 10 meter afstand van ons) het alfa mannetje tevoorschijn. Hij kwam met een flinke vaart aanlopen en trommelde even hard (heel hard!) op de boom om te laten horen dat ie er was. Debbie en ik waren toen wel stiekem even bang. En 5 minuten later deed ie het weer! We liepen met de hele groep weer iets verderop waar we weer een hoop apen zagen. Op een gegeven moment riepen de gidsen , toen de apen zoveel geluid maakten, dat er aan andere aap op hun territorium was. Een andere soort aap, de naam is mij even ontschoten. En voor we het wisten was het oorlog om ons heen. Overal chimps, overal herrie en wat bleek; de chimps waren de andere apen (het waren er 2) aan het opjagen. We keken onze ogen uit en na 10 min-kwartier hadden ze hem te pakken! En op een tak zaten een groep chimps de andere aap op te eten. Je gelooft het toch niet. We konden heb bloed en het vlees zien, dat de chimps vast hadden. We hebben echt de jackpot, zoveel geluk! Uiteindelijk hebben we daar nog 10 minuten naar gekeken en zijn we daarna weer terug gegaan. Bij het startpunt nog even bijgekomen van de ervaring onder het genot van een glas cola en daarna reden we door naar onze slaapplek. We reden het park af en 500 meter na de grens van het park was onze slaapplek. We sliepen bij Bomou, dit is een project voor weduwen en hun kinderen. Door daar te slapen en te eten steunen we hun project en kunnen meerdere (wees) kinderen naar school en hebben de vrouwen een baan.
We sliepen in een banda, deze keer met zn vieren op een kamer (heel gezellig!). Na het avondeten (local food) lekker naar bed. We zijn allemaal erg moe van de afgelopen lange indrukwekkende dagen.
Ons laatste nachtje slapen hier in Oeganda. Het einde is helaas in zicht.
Morgen nog langs de neushoorns en we maken het rondje af. We gaan weer naar Kampala. Ons rondje Oeganda is bijna rond.

Liefs!