Outreach 1
Door: Naomi
Blijf op de hoogte en volg Naomi
14 Februari 2017 | Oeganda, Mbale
Onze eerste outreach is een feit. Denise, Debbie en nu ook Jannette voelde zich nog ziet en bleven thuis. Met de rest van de groep gingen we naar ons vaste koffietentje om daar de dokters te ontmoeten. Een flinke groep dokters stond al op ons te wachten. Een deel waren al gediplomeerde dokters, een ander deel dokters in opleiding die in hun laatste jaar zaten. Met het busje vol op weg naar de plek van de outreach. In een sloppenwijk, wat eigenlijk ook een vluchtelingenkamp is, stond op een stukje grond een kerkgebouw en een bijgebouw.
In het kerkgebouw zaten de dokters, wij als het lab en Adriaan en Aart die de bloeddruk meten bij iedereen die ouder dan 40 is. Na het bloeddruk meten (als dat nodig was) gingen ze naar de dokter en vanaf de dokter naar het lab als ze getest moesten worden op malaria of bloedsuiker. Was het testen klaar en was het negatief dan konden de mensen gelijk door naar de apotheek (wat in het andere gebouwtje zat) om hun medicijnen op te halen. Gerben en ik zetten ons lab op en zaten er gelijk weer helemaal in. Cees hield overzicht op de drukte en gaf iedereen aanwijzingen.
Het werk ging snel en al gauw hadden we al een hoop mensen geprikt en bloeddruk gemeten. Ik nam even een kijkje bij de apotheek, maar daar was het een chaos. Tientallen mensen zaten buiten onder het raam te wachten op hun medicijnen en binnen waren 5 dokters en verpleegkundigen druk medicijnen aan het uitzoeken voor iedereen. Maar het probleem was dat alles overal en nergens lag en dus een grote zoektocht. Dus toen het bij ons in het lab rustig was ben ik daar even gaan helpen en heb er even wat Nederlandse snelheid ingebracht. Want snel werken die Afrikanen helaas niet.
Ik heb een tijd geholpen, maar het leek wel alsof er geen einde aan kwam. Op een gegeven moment hebben we de inschrijving stop gezet en gingen de laatste mensen langs de dokter en het lab. Maar de rij bij de apotheek werd groter en groter. Terwijl een groep mensen druk bezig was in de apotheek ruimden wij alvast onze spullen een beetje op. Op het stukje grond waar de kerk op stond stond het vol met kinderen. En die vonden ons blanken helemaal geweldig. Allemaal aan je zitten, je een hand geven en zwaaien. Helemaal leuk! Naast het kerkgebouwtje hadden ze een muziekinstallatie neergezeten met wat muziek. En dan merk wel weer dat de Afrikanen van muziek houden en losse heupen hebben. Vanaf dat de muziek aanging begonnen alle kinderen te dansen. Geweldig om te zien. Wij voelden ons net houten planken in vergelijking met die kinderen. Op een gegeven moment had iedereen eindelijk al zijn of haar medicijnen gehad en waren we klaar voor vandaag. Alle spullen inpakken en gaan. Maar afscheid nemen was stiekem toch wel wat moeilijk, met al die lieve schattige kinderen. Toen we wegreden werden we vrolijk uitgezwaaid door tientallen kinderen. Prachtig en lief gezicht om te zien. Uiteindelijk hebben we deze dag zeker 300 mensen kunnen helpen! Waarvan maar 4 mensen die malaria hadden. Gelukkig heel weinig.
Bij de guesthouse ging het al gelukkig een stuk beter met de zieken onder ons. Waarschijnlijk voelen ze zich morgen helemaal beter en gaat iedereen mee naar onze 2e outreach.
Na heerlijk avond gegeten te hebben (zelfgemaakte pizza!) en nog een spelletje gingen we slapen. Morgen weer zo’n drukke dag!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley