Come Back Home donderdag 18 & vrijdag 19 december
Blijf op de hoogte en volg Naomi
24 December 2014 | Nederland, Stroe
Joehoe!
Ja we zijn weer thuis! Thuis na een prachtig avontuur. Maar er moet nog wel even wat verteld worden over de laatste dag, donderdag.
Na wat uitgeslapen te hebben, uitgebreid ontbijt met eieren en bacon gingen we in de middag naar het zwembad. Die hebben ze hier ook, maar eigenlijk is het natuurlijk hartstikke zonde van het water. We gingen lopend naar een hotel, op zo'n 10 minuutjes afstand. Een luxe hotel met een prachtig zwembad. Helaas toen we er net waren begon het hard te regenen en te onweren. Even wachten terwijl we een lekkere fruitsalade aten. Hier is en blijft het fruit het allerlekkerst. Puur fruit zonder toegevoegde smaak of kleurstoffen. Heerlijk. Na een korte bui konden we lekker zwemmen. Toch nog een beetje vakantie! Heerlijk om even te zwemmen en te relaxen, maar eigenlijk was het de tijd uitzitten. Want laat in de avond zouden we pas gaan vliegen. Na lekker gezwommen te hebben gingen we weer naar het centrum om te eten. We gingen weer eten waar we de eerste dag ook hadden gegeten. Om het rondje volledig te maken. We hadden weer heerlijk gegeten en Gerben had zo'n groot stuk vlees dat het bijna niet op zijn bord paste! Na het eten was het wachten, wachten en nog eens wachten. En dat was geen pretje. De koffers waren helemaal ingepakt, we konden niks meer doen, wouden toch even slapen (wat dan niet echt lukt) en de tijd schoot ook niet op. En nog 1 ding: we wouden niet naar huis! We vonden het verschrikkelijk dat we dan toch echt naar huis gingen en niet langer konden blijven. Aan de ene kant wouden we wel naar huis, om alle verhalen te vertellen en iedereen weer te zien, maar we willen ook hier blijven. Oeganda is een prachtig mooi land en het is geweldig om zoveel mensen te helpen! De manier van leven is heerlijk, want stress kennen ze niet en haasten al helemaal niet. 1 ding is zeker; we gaan terug!
Tegen negen uur was het dan echt zo ver en stonden de auto's voor die ons naar het vliegveld zouden brengen. Alle koffers weer mee (wel minder dan tijdens de heenvlucht) en gaan met die banaan! Onderweg stonden we nog in de file naar het vliegveld, omdat er maar 1 weg er naar toe is en iedereen via die weg gaat. Alle koffers op de karretjes, langs een checkpoint, koffers afgeven en door de douane heen. Het vliegtuig stond al klaar en we konden al erg snel instappen. De reis naar huis ging beginnen! 8 uur lang in een vliegtuig zitten en proberen te slapen. Om half twaalf stegen we op en een uurtje erna kregen we een warme maaltijd. Nou dat was niks voor mij zo laat nog een maaltijd. Ondertussen nog wat films kijken, want slapen in zo'n stoel is niet makkelijk. Na een aantal films, meerdere maaltijden en 2 uur slaap waren we dan toch echt bijna weer in Nederland. Tijdens het landen was het nog best spannend, want het waaide onwijs hard dus we hadden wel wat turbulentie en kwamen hobbelend weer op Nederlandse grond. Thuis!
Na de douane en de koffers gingen we de deuren door en wie stonden daar? Familie! Mijn ouders met hun mobieltjes paraat voor de foto's, Janneke, Lydia en Harry. Er werd geknuffeld, gekust en verteld, we zijn er weer! En wat was het koud!! Verschrikkelijk. Het regende en waaide en het was 30 graden kouder dan we gewend waren in Oeganda. Bij Gerben thuis aangekomen stond er een heerlijk ontbijtje klaar met alles erop en eraan! Heerlijk.
Ja het is nu echt zo. We zijn weer thuis. Thuis na een prachtig avontuur, een avontuur wat we nooit zullen vergeten. Oeganda, je was geweldig!
Liefs
Ja we zijn weer thuis! Thuis na een prachtig avontuur. Maar er moet nog wel even wat verteld worden over de laatste dag, donderdag.
Na wat uitgeslapen te hebben, uitgebreid ontbijt met eieren en bacon gingen we in de middag naar het zwembad. Die hebben ze hier ook, maar eigenlijk is het natuurlijk hartstikke zonde van het water. We gingen lopend naar een hotel, op zo'n 10 minuutjes afstand. Een luxe hotel met een prachtig zwembad. Helaas toen we er net waren begon het hard te regenen en te onweren. Even wachten terwijl we een lekkere fruitsalade aten. Hier is en blijft het fruit het allerlekkerst. Puur fruit zonder toegevoegde smaak of kleurstoffen. Heerlijk. Na een korte bui konden we lekker zwemmen. Toch nog een beetje vakantie! Heerlijk om even te zwemmen en te relaxen, maar eigenlijk was het de tijd uitzitten. Want laat in de avond zouden we pas gaan vliegen. Na lekker gezwommen te hebben gingen we weer naar het centrum om te eten. We gingen weer eten waar we de eerste dag ook hadden gegeten. Om het rondje volledig te maken. We hadden weer heerlijk gegeten en Gerben had zo'n groot stuk vlees dat het bijna niet op zijn bord paste! Na het eten was het wachten, wachten en nog eens wachten. En dat was geen pretje. De koffers waren helemaal ingepakt, we konden niks meer doen, wouden toch even slapen (wat dan niet echt lukt) en de tijd schoot ook niet op. En nog 1 ding: we wouden niet naar huis! We vonden het verschrikkelijk dat we dan toch echt naar huis gingen en niet langer konden blijven. Aan de ene kant wouden we wel naar huis, om alle verhalen te vertellen en iedereen weer te zien, maar we willen ook hier blijven. Oeganda is een prachtig mooi land en het is geweldig om zoveel mensen te helpen! De manier van leven is heerlijk, want stress kennen ze niet en haasten al helemaal niet. 1 ding is zeker; we gaan terug!
Tegen negen uur was het dan echt zo ver en stonden de auto's voor die ons naar het vliegveld zouden brengen. Alle koffers weer mee (wel minder dan tijdens de heenvlucht) en gaan met die banaan! Onderweg stonden we nog in de file naar het vliegveld, omdat er maar 1 weg er naar toe is en iedereen via die weg gaat. Alle koffers op de karretjes, langs een checkpoint, koffers afgeven en door de douane heen. Het vliegtuig stond al klaar en we konden al erg snel instappen. De reis naar huis ging beginnen! 8 uur lang in een vliegtuig zitten en proberen te slapen. Om half twaalf stegen we op en een uurtje erna kregen we een warme maaltijd. Nou dat was niks voor mij zo laat nog een maaltijd. Ondertussen nog wat films kijken, want slapen in zo'n stoel is niet makkelijk. Na een aantal films, meerdere maaltijden en 2 uur slaap waren we dan toch echt bijna weer in Nederland. Tijdens het landen was het nog best spannend, want het waaide onwijs hard dus we hadden wel wat turbulentie en kwamen hobbelend weer op Nederlandse grond. Thuis!
Na de douane en de koffers gingen we de deuren door en wie stonden daar? Familie! Mijn ouders met hun mobieltjes paraat voor de foto's, Janneke, Lydia en Harry. Er werd geknuffeld, gekust en verteld, we zijn er weer! En wat was het koud!! Verschrikkelijk. Het regende en waaide en het was 30 graden kouder dan we gewend waren in Oeganda. Bij Gerben thuis aangekomen stond er een heerlijk ontbijtje klaar met alles erop en eraan! Heerlijk.
Ja het is nu echt zo. We zijn weer thuis. Thuis na een prachtig avontuur, een avontuur wat we nooit zullen vergeten. Oeganda, je was geweldig!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
